ن
قدی پھٹنا، یا بهزنی در معادف ادبیات ما پیش از اسلام، موضوعی است که از اهمیت بالایی برخوردار است. این برای اولین بار در زبان فارسی استفاده شد و به معنای «ن
قدی پھٹنان» «ن
قدی فُ??ُپان» یا «ن
قدی اخراج» است. اینterm میتواند به معنی برکن، برطرد، یا تحویل معادل ادبی باشد.
د?? قرون اول اسلام، ن
قدی پھٹنا در یک سطح گستردهای قرار میگیرد و شامل انتقادهای سیاسی، اخلاقی
، و اجتماعی میشود که از سوی اندیشمندان، شاعران
، و متفکرها ارائه میشد. این نقدهای فزایندهای میتواند به صورتهای مختلفی بر فرد، قوم، یا باشد.
د?? حالی که ن
قدی پھٹنا در ابتدا یک ابزار برای انتقاد و بهبود اندیشه بود، اما باSpread اسلام، این مفهوم به زبانهای دیگر و ادبیاتهای جدید تبدیل شد و نقش خود را در توسعه و پیشرفت معادلهای-lite
rary ??یفا کرد.